Psychologiczno-pedagogiczne konteksty twórczej aktywności dzieci i młodzieży, czyli korzyści jakie płyną z edukacji poprzez sztukę (teatr, taniec, muzyka, plastyka).

Sztuka w różnych jej formach oraz przejawach towarzyszy człowiekowi na przestrzeni dziejów. Niesie z sobą wartości uniwersalne, bliskie każdemu człowiekowi, rozumiane niezależnie od długości i szerokości geograficznej. Pozwala na dowolność interpretacji, wskazując różnorodność światowej kultury i tradycji, indywidualnych postaw, doświadczeń, światopoglądu. Zachwyca, inspiruje, prowokuje, bawi, skłania do refleksji. W każdym przypadku niesie z sobą bogactwo treści, ludzkiego geniuszu i wysiłku. Niezaprzeczalną wartość wszechstronnego oddziaływania sztuki w sferze edukacji i wychowania dzieci oraz młodzieży rozumieli już Starożytni, doceniając i podnosząc jej rangę w procesie dydaktyki. Czy i jakie korzyści z punktu widzenia dziecka, młodego człowieka oraz rodzica niosą z sobą lekcje teatralne, muzyczne, taneczne, czy plastyczne? Czy i w jaki sposób stymulują procesy intelektualne oraz motoryczne wychowanków? Jak istotne mają znaczenie w sferze rozwoju emocjonalnego i społecznego naszych dzieci? Czy można je przecenić?