Zaginiony ląd Beringii to region, który łączył Azję i Amerykę Północną podczas ostatniego zlodowacenia. Beringia była miejscem, poprzez które rośliny, zwierzęta i ludzie mogli przemieszczać się między kontynentami. Trwało to dopóty nie stopniał lądolód północny i część czapy polarnej. Wtedy poziom wszechoceanu podniósł się o ponad 100 metrów, a jego wody zalały wiele przybrzeżnych obszarów. Zatopiony został także ląd Beringii i ta droga migracji została odcięta. Beringia jest więc fascynującym tematem dla badaczy z różnych dziedzin, takich jak archeologia, antropologia, biologia, geologia czy historia. Beringia jest także inspiracją dla pisarzy, artystów, filmowców i podróżników, którzy próbują odtworzyć lub odwiedzić resztki tego zaginionego lądu. Obszar ten jest więc nie tylko mostem lądowym, ale także mostem między przeszłością a teraźniejszością, między nauką a sztuką, między ludźmi a naturą.